گزارش فوری خرید به نقل از مهر؛
پروژه های ملی ریلی، قربانی منافع محلی، لایحه چشم بر اولویت ها بست
فوری خرید: یك كارشناس صنعت حمل و نقل ریلی از تلاش برخی افراد ذی نفوذ برای گنجاندن بودجه برای پروژه های ریلی استانی و محلیِ غیر اولویت دار در لایحه بودجه ۹۸ كل كشور انتقاد نمود.
به گزارش فوری خرید به نقل از مهر، در لایحه پیشنهادی بودجه سال ۹۸ كل كشور، تعداد ۳۷ پروژه ساخت خطوط ریلی (اعم از راه اندازی خطوط جدید، دوخطه كردن، برقی كردن و ساخت خطوط حومه ای) با طولی بالغ بر ۱۲ هزار كیلومتر برآورد اعتبار شده است. همچنین، مجموع اعتبار مورد نیاز برای ساخت و تكمیل این تعداد پروژه بیشتر از ۸۰ هزار میلیارد تومان تعیین شده كه برای سال ۹۸ تنها هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان برای تكمیل و ساخت آنها درنظر گرفته شده است.
به عبارت دیگر با تداوم همین روش تامین مالی و بدون درنظر گرفتن افزایش هزینه طولانی شدن اجرای پروژه ها برای تكمیل همین تعداد پروژه، بیشتر از ۸۰ سال برای تكمیل این پروژه ها زمان نیاز است.
كارشناسان صنعت حمل و نقل ریلی معتقدند: به سبب تعدد پروژه های تعریف شده در لایحه بودجه ۹۸ از یك سو، و همین طور با احتساب هزینه راه اندازی هر یك كیلومتر خط آهن معادل ۱۰ میلیارد تومان، بیشترین اعتباری كه برای یك پروژه جهت تخصیص در سال ۹۸ درنظر گرفته شده ۱۷۰ میلیارد تومان بوده كه با راه اندازی تنها ۱۷ كیلومتر خط آهن برابری می كند.
جای خالی طرح جامع حمل و نقل ریلی برای تعیین پروژه های اولویت دار
برخی كارشناسان اقتصادی بر این اعتقادند كه در هنگام تهیه بودجه سالانه طرح های عمرانی، جای خالی یك طرح جامع در هر بخش عمرانی همچون صنعت حمل و نقل ریلی خالی است؛طرحی جامع كه در آن اولویت های انجام پروژه های عمرانی مشخص شده باشد. از همین رو همه ساله با مشكل بزرگ تخصیص بودجه به تعداد زیادی پروژه عمرانی روبرو می باشیم كه این تعدد سبب میگردد منابع موجود، برای تكمیل و به سرانجام رسیدن هیچیك از آنها كافی نباشد و خرد شدن منابع میان تعداد پروژه های مهم و غیرمهم، سبب طولانی شدن روند تكمیل طرح های اولویت دار میگردد.
كارشناس ریلی: لابی افراد ذی نفوذ در تدوین بودجه زیرساخت ریلی
سید میثم لاجوردی از كارشناسان صنعت حمل و نقل ریلی در این خصوص به خبرنگار مهر اظهار داشت: به سبب فقدان چنین طرح جامعی، فرصتی برای بعضی از نمایندگان مجلس و یا دیگر افراد ذی نفوذ به وجود آمده تا برخی پروژه های ریلی غیر اولویت دار و استانی را در هنگام تصویب قوانین بودجه سالانه بر پروژه های عمرانی و ریلی ملی ترجیح دهند.
برآورد هزینه ۱۲ هزار میلیارد تومانی راه آهن برقی تهران-آمل!!
وی افزود: بعنوان نمونه می توان به پروژه راه آهن برقی تهران ـ لاریجان ـ آمل اشاره نمود. این پروژه ۱۲۰ كیلومتری كه طبق لایحه بودجه ۹۸، هزینه ۱۲ هزار میلیاردی معادل هزینه لازم برای راه اندازی كریدور ترانزیتی چابهار ـ سرخس به طول ۱۳۵۰ كیلومتر دارد، با وجود مخالفت كارشناسان، همواره از سال ۹۱ در قوانین مصوب بودجه توانسته ردیف اعتباری به خود اختصاص دهد.
مورد عجیب لایجه بودجه ۹۸: تخصیص ۱۵۰ میلیارد به راه آهن برقی تهران-همدان!
نمونه دیگر این قبیل پروژه های غیرمهمی كه در لایحه اولویت دار شده اند، راه اندازی و برقی كردن راه آهن تهران ـ همدان است كه به اعتقاد برخی كارشناسان این پروژه هیچ گاه جزء پروژه های با اولویت بالا برای كشور نبوده است. چراكه برای اتصال همدان به شبكه ریلی بهتر بود فاصله ۸۰ كیلومتری میان ملایر تا همدان ساخته شود و هزینه هزار میلیاردی ای كه برای ساخت خط ریلی مستقیم از تهران به همدان لازم است، صرف اجرای پروژه های با اولویت بالاتر می شد. اما نماینده مردم همدان در مجلس اعلام نموده است كه پیگیر است تا این پروژه هرچه زودتر عملیاتی شود.
لاجوردی در این زمینه اظهار داشت: در لایحه بودجه ۹۸ پیش بینی تخصیص ۱۵۰ میلیارد تومان به پروژه راه آهن برقی تهران-همدان صورت گرفته است كه بیشتر از اعتبار مورد نیاز برای پروژه راهبردی اتصال كرمانشاه به خسروی است. این اتفاق در حالی رقم می خورد كه مسئولان ارشد حوزه ریلی وزارت راه و شهرسازی بارها ضرورت اتصال شبكه ریلی به كشورهای همسایه خصوصا عراق را به سبب داشتن روابط بالای تجاری ایران و همسایه غربی گوشزد كرده اند.
مدیرعامل شركت ساخت: مردم از حمل و نقل ریلی استقبال نمی كنند مجبوریم جاده بسازیم
وی اشاره كرد: تخصیص بودجه های سنگین دولتی به پروژه های ریلیِ غیر اولویت دار به خصوص تاكید بر ضرورت اتصال مراكز استانها به خط آهن، باعث شده است تا بهره وری شبكه ریلی كاهش یابد؛ خیرالله خادمی مدیرعامل شركت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل در همایش قیر و آسفالت اعلام نموده بود، بااینكه ۳ هزار و ۳۰۰ كیلومتر مسیر ریلی جدید در كشور در حال اجراست، اما همچنان حمل ونقل جاده ای اولویت مردم است كه سبب هدررفت سرمایه گذاری در بخش ریلی میگردد. با عنایت به اینكه ۹۰ درصد حمل ونقل روی دوش جاده و تنها ۱۰ درصد ریلی است، چاره ای نداریم جز اینكه مسیرهای جاده ای جدید احداث نماییم.
ساخت پروژه های ریلی دارای مزیت ترانزیتی به بخش خصوصی واگذار شود
به گفته لاجوردی، حل این مشكل باز تنها دو راهكار دارد كه باید وزارت راه و شهرسازی بعنوان متصدی توسعه زیرساخت های ریلی كشور آنرا در زمان بررسی لایجه بودجه سال آتی پیگیری كند: نخست آنكه مقدمات لازم جهت واگذاری پروژه های با توجیه مالی از قبیل محورهای ریلی چابهارـ سرخس، شلمچه ـ بصره، كرمانشاه ـ خسروی به بخش غیر دولتی فراهم گردد. در این روش، قرارداد برمبنای BOT بوده و سرمایه گذار می تواند از راه درآمد حاصل از ترانزیت و حق دسترسی بار، اصل و سود سرمایه خودرا برداشت كند. به خصوص كه قانون امكان سرمایه گذاری در بخش زیرساخت های ریلی به صورت BOT در سال ۹۵ ذیل مصوبه اصلاح قانون برنامه ۵ ساله پنجم در مجلس به تصویب رسید.
وی افزود: راهكار دوم این است كه پروژه های غیر اقتصادی و دارای تنها جنبه های اجتماعی را جهت تخصیص منابع محدود دولتی اولویت بندی كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب